Co ma wspólnego bycie optymistą, zdrowe życie i... spóźnialstwo? Naukowcy doszli do ciekawych wniosków..
Jeśli jesteście jednymi z tych osób, które zawsze się spóźniają, pewnie wiele razy słyszeliście krytykę pod Waszym adresem. A zgodnie z badaniami spóźnialstwo jest po prostu konsekwencją psychologii i naszej osobowości. Co więcej, ta cecha charakteru przynosi nam więcej korzyści niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka...
Po pierwsze ci, którzy się spóźniają, są niepoprawnymi optymistami. Są przekonani, że w krótkim czasie mogą zrobić dużo więcej niż inni. Aczkolwiek ocenienie czasu przychodzi im z trudem i zazwyczaj nie potrafią tego zrobić poprawnie, ich pozytywne nastawienie i tak ma swoje plusy.
Naukowcy odkryli, że optymistyczne podejście do życia ma duży wpływ na nasze zdrowie. Obniża poziom stresu i zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwór. Optymizm naprawdę wzmacnia nasz układ immunologiczny. Zresztą, od zawsze szczęście i spokój ducha były łączone z długim i spokojnym życiem. Ponadto, bycie optymistą pomaga w rozwoju osobistym. Pozytywne nastawienie wzmacnia naszą kreatywność, produktywność oraz umiejętność pracy w grupie.
Badania przeprowadzone na Uniwersytecie San Diego dowodzą, że bycie spóźnionym dotyczy osób, które są zrelaksowane i łatwo nawiązują znajomości. Ci, którzy zawsze przybywają na ostatnią chwilę widzą przyszłość jako coś pełnego nieograniczonych możliwości. Niemniej, biorąc pod uwagę różne kultury, punktualność i spóźnialstwo są inaczej interpretowane w poszczególnych krajach. Na przykład w Stanach Zjednoczonych spóźnienie się jest traktowane jako coś obraźliwego w stosunku do osoby, która czeka. To oznaka złego wychowania. Ponadto Amerykanie wyznają zasadę, że czas to pieniądz, a pieniądz to czas. Natomiast w Europie panuje dużo większa swoboda. W Niemczech punktualność jest czymś, bez czego nikt nie wyobraża sobie normalnego funkcjonowania, podczas gdy w Hiszpanii ludzie podchodzą dość swobodnie do tego tematu. Jeśli umawiasz się z Hiszpanem na godzinę 14, nie zdziw się, jeśli pojawi się o 15. I to z szerokim uśmiechem na twarzy ;)
Niemniej, jako społeczność, ale i jako jednostki, powinniśmy uzyskać harmonię między byciem punktualnymi a wiecznie spóźnionymi, aczkolwiek psycholodzy nie podają, jak można tego dokonać... To naprawdę piękne, gdy zatrzymujemy się w połowie drogi na spotkanie, bo róże w ogrodzie cudownie pachną i chcemy się nimi chwilę nacieszyć. To świadczy o tym, że potrafimy odnaleźć radość życia we wszystkim, co nas otacza. Trzeba jednak pamiętać, że gdzieś tam ktoś na nas czeka. Jak myślicie, jak można uzyskać harmonię, o której mówi się w psychologii?
