Dziewczyna pisze poruszający list do swojego ojca, który nigdy nie chciał jej poznać...
"Wybaczam ci to, że nie byłeś symbolem ojca, ponieważ moja mama umiała wziąć na siebie ten obowiązek. Zaczęła pracować od razu po moich narodzinach i wciąż pracuje. Wychowała dwójkę dzieci pracując od 9 do 17 i zawsze dawała radę utrzymać nas. Czasem nie mogła dać nam wszystkiego, co by chciała, ale my i tak będziemy jej dozgonnie wdzięczni za wszystko, co dla nas zrobiła. Zabieranie nas na wakacje było dla niej wielkim wysiłkiem, a i tak starała się, żebyśmy świetnie się bawili. Mama była obecna na wszystkich przedstawieniach, w jakich brałam udział i robiła mi mnóstwo zdjęć. Zawsze jest obok mnie, gdy jej potrzebuję, dumna z moich osiągnięć."
"Wybaczam ci to wszystko, bo wiem, że dzięki temu jestem lepszym człowiekiem. Pierwszy dzień szkoły minął mi bez ciebie, skończyłam liceum bez ciebie i już jestem w połowie studiów - też bez ciebie. Jestem szczęśliwa, że jestem jaka jestem i wiem, kim chcę być w przyszłości. Wiem, kto jest moim idealnym modelem mężczyzny. Brak ciebie u mojego boku nie przesądził o moim sukcesie, ale dodał mi odwagi do wyznaczania celów i to nie po to, by coś ci udowodnić, ale by pokazać mnie samej, że potrafię. Kiedy rozglądam się wokół, widzę moją rodzinę i wiele osób, które zapełniły pustkę, którą zostawiłeś."
"Ze względu na to wszystko nie zapominaj, że wcale nie zniszczyłeś mi życia swoim odejściem, zostawieniem mamy i ucieczką od problemów. Moje życie brnie do przodu bez ciebie. Mam szczerą nadzieję, że odnalazłeś szczęście i wybaczam ci to, że jesteś człowiekiem, który mnie stworzył, ale mnie nie chciał.
Z poważaniem,
córka, którą sprowadziłeś na świat, a której nie chciałeś."
